O książce: 2012 / Fabuła kroniki przywołuje wspomnienie "Opowieści moskiewskich" Aleksandra Kabakowa i cykl realistycznie opowiedzianych opowieści o młoda pisarka kijowska Ada Samarka. Ogólna technika w literaturze, która przyjęła odkrycia postmodernizmu, leży na powierzchni. A jednak każde nałożenie mitu na życie codzienne, odwieczne na chwilowe, rzuca nowe światło na otaczającą rzeczywistość Aleksieja Andrejewa, przez wiele lat pracującego jako pisarz-satyryk, oraz historię oblężenia owdowiałej Eleny w odziedziczonym majątku. od męża, potentata Trojanowskiego, nabiera cech sarkastycznego monologu. Ale jak na obecny etap humorystyczny, jest w nim dużo złości i społecznych uogólnień. Walka wszelkiego rodzaju nomenklatury o parodystyczną cytadelę wywołuje jakiś rodzaj pozbawionego radości i niespokojnego śmiechu…